Soms hoor je een naam en weet je meteen dat daar een bijzonder verhaal achter zit. Koppe Koppeschaar is zo’n naam die blijft hangen, niet omdat hij luid aanwezig is, maar juist omdat hij op een rustige en oprechte manier een blijvende indruk achterlaat. Je komt hem tegen in het onderwijs, in coachende rollen of als iemand die iets wil bijdragen aan hoe mensen samenwerken. Zijn achtergrond als docent geschiedenis, zijn ervaring als muzikant én zijn jarenlange werk in het voortgezet onderwijs maken hem tot een opvallende persoonlijkheid. Hij beweegt zich tussen mensen met aandacht en lef, en dat merk je in alles wat hij doet. Als jij nieuwsgierig bent naar wie hij is en waarom hij zo vaak genoemd wordt in onderwijs- en coaching kringen, dan ga je in dit artikel zeker meer over hem te weten komen.
Van hockeyveld naar klaslokaal en verder
Wat meteen opvalt als je naar Koppe kijkt, is dat hij niet in een rechte lijn door het leven is gegaan. Hij begon ooit als fanatiek hockeyer bij Kampong, waar hij niet alleen opviel door zijn spel, maar ook door zijn muziek. Muziek liep namelijk als rode draad door zijn leven. Hij speelde gitaar in een band genaamd The Starcrossed and Easy en toerde zelfs internationaal, onder andere in Maleisië en Memphis. Toch koos hij uiteindelijk voor het onderwijs. Hij werd geschiedenisleraar op het Trinitas Gymnasium in Almere, waar hij zijn liefde voor verhalen en zijn betrokkenheid bij jongeren goed kwijt kon. Het was voor hem geen grote stap, maar een logische. Hij wilde mensen iets meegeven, niet alleen vanuit boeken, maar ook vanuit het leven zelf. En juist dat maakt hem zo herkenbaar voor wie ooit met hem heeft gewerkt.
Waarom zijn werk als coach en adviseur gewaardeerd wordt
Na zijn jaren voor de klas verschoof zijn aandacht steeds meer naar hoe scholen zijn georganiseerd en hoe mensen binnen een school samenwerken. Niet als buitenstaander, maar als iemand die zelf heeft meegemaakt wat er speelt in de klas en in de lerarenkamer. Via Koppe Coaching helpt hij onderwijsprofessionals om beter samen te werken, duidelijker te communiceren en keuzes te maken die echt ergens over gaan. Hij werkt nu als beleidsadviseur bij de VO-raad en begeleidt trajecten waarin schoolleiders, bestuurders en leraren samen aan hun organisatie bouwen. Wat hem daarin onderscheidt, is dat hij luistert. Echt luistert. Niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Hij is iemand die vragen stelt die blijven hangen. Daardoor ontstaat ruimte voor verandering, zonder dat het zwaar voelt. Dat is zijn kracht: hij maakt moeilijke dingen bespreekbaar op een manier die veilig voelt.
Hoe zijn maatschappelijke betrokkenheid zich laat zien
Wat Koppe doet, blijft niet beperkt tot het onderwijs. Hij laat ook zien dat hij maatschappelijke thema’s belangrijk vindt. Zo steunde hij actief de campagne ‘Orange the World’, die zich inzet tegen geweld tegen vrouwen en meisjes. Hij deelde die actie via scholen als Het Baken en het Trinitas Gymnasium, omdat hij vindt dat onderwijs een plek moet zijn waar iedereen zich veilig voelt. Dat soort betrokkenheid zie je vaker bij hem terug. Hij is niet iemand die op de voorgrond treedt, maar wel iemand die handelt vanuit overtuiging. Of het nu gaat om het werven van een nieuwe rector voor een school, of om het ondersteunen van schoolleiders bij grote veranderingen, hij doet het met aandacht. En juist daardoor weet hij steeds weer mensen te verbinden.
Wat je persoonlijk van hem merkt, ook als je hem niet kent
Zelfs als je Koppe niet persoonlijk kent, voel je iets van zijn manier van werken in de verhalen van anderen. Collega’s noemen hem scherp, warm, en iemand met humor. Hij kan goed luisteren, maar stelt ook precies die ene vraag die je aan het denken zet. Hij neemt zichzelf niet te serieus, maar is wel serieus over zijn vak. Misschien ken je hem als de ex van actrice Jelka van Houten, met wie hij twee kinderen kreeg. Dat stukje van zijn leven haalde ooit de bladen, vooral toen ze hun huis in Amsterdam Noord verkochten. Maar dat is maar een klein deel van wie hij is. Wat blijft hangen, is hoe hij zijn werk doet, hoe hij omgaat met mensen en hoe hij telkens weer probeert om samen iets te bouwen dat klopt. Dat maakt hem niet alleen herkenbaar, maar ook inspirerend.